مقایسه اولتراسونوگرافی با سیتولوژی وپاتولوژی در ندول های تیروئید

سابقه و هدف: استاندارد طلایی برای تشخیص ندول های تیروئید سیتولوژی (آسپیراسیون سوزنیfna) و پاتولوژی است اما نقش اولتراسونوگرافی در تعیین خوشخیمی و بدخیمی در حال تقویت شدن است. هدف ما در این مطالعه مقایسه این دو روش تشخیصی است تا برای اولتراسونوگرافی نقش مکملی بیش تری نشان داده شود. مواد و روش ها: این مطالعه به شیوه cross sectional از تاریخ تیرماه 88 تا مهرماه89 در بیمارستان امام خمینی(ره) ساری انجام شده است. 254 بیمار با ندول تیروئید تحت ارزیابی با اولتراسونوگرافی سیاه و سفید و رنگی و آسپیراسیون سوزنی (fna) قرار گرفتند. همکاری بین رادیولوژیست، پاتولوژیست و فوق تخصص غدد به شیوه double blind صورت گرفت. ما بعد از جمع آوری اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss-17 حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری منفی (npv) و ارزش اخباری مثبت (ppv) را برای 12 متغیر محاسبه کردیم و هم چنین با رسم منحنی roc حدی (cut off) برای اندزه ندول تیروئید در تعیین خوشخیمی وبدخیمی مشخص نمودیم. در نهایت با استفاده از regression logistic analysis ، p value و (confidence interval) odd ratio برای متغیرهای معنی دار تعیین شدند. یافته ها: 44 بیمار با سیتولوژی ناکافی از مطالعه خارج شدند. در سیتولوژی 210 بیمار دیگر، (91 درصد) 191 مورد ندول خوش خیم (7/5 درصد)، 12 مورد ندول مشکوک و (3/3 درصد) 7 مورد ندول بدخیم داشتیم. همه بیماران با سیتولوژی بدخیم و هشت نفر از 12 بیمار با سیتولوژی مشکوک تحت عمل جراحی قرار گرفتند. بعد از جراحی و بررسی آسیب شناسانه در مجموع 206 ندول (34/5 درصد)، 11 مورد بدخیمی دیده شد. ندول های بدخیم نسبت به انواع خوش خیم بیش تر با افزایش اندازه لوب تیروئید (6/63 درصد در مقابل 5/20 درصد و 01/0p<) و هم چنین با حدود ناصاف (54 درصد در مقابل 1/5 درصد و 0001/0p<) همراهند. استنتاج: مطالعه ما نشان داده که هیچ متغیری به تنهایی بدخیمی را مشخص نمی کند. ما نتیجه گرفتیم که حدود ناصاف ندول ها و لوب بزرگ تیروئید با ندول برجسته بهترین شاخص تعیین کننده بین بدخیمی و خوشخیمی می باشند.